Kafa taslarında biriken o soru işaretleri.
Kapı aralıklarından bakan kap kara gözleri.
Serpilmiş yere sayılmıyor meşhur insan cesetleri.
Öğrendi insan yeni yeni şeyleri; her şeyleri.
Karışmadı ki bir kere, uzaktaydı evleri.
Taş üstünde nedense mermi izleri.
Tam ortasındayız, yakmıyor mu cehennem alevi?
Önceki yazılarıma da bir göz atın
Sanırım cehennem alevi kimseyi yakmıyor be kardeşim.
YanıtlaSilBöyle içten bir yanma.
SilSanki bir şey oluyor gibi
Bir geleceğin yok o an var ve kimsesiz gibi
Böyle kaburga kemiklerin sıkışıyor gibi
Öyle bir his ki bedenen değilde ruhen yanıyor gibi.
Hissetmiyor musun? Yolda yürürken, evde otururken, TV izlerken.
Hissetmiyor musun? Akşam evdeyken, uyurken, sabah uyanırken.
Her an ve her an.
Beynin den sesler yükselmiyor mu?
Bir kalabalık ortasında 1000'lerin konuşması hep bir ağızdan.
Ben neden yazıyorum sanıyorsun?..
Vicdanını uyuttu maalesef insan görmedi ki dünya da yanan cehennem ateşini...(Kaleminize sağlık)
YanıtlaSil(Teşekkür ederim)
Sil